Vrijdag de dertiende bracht dit jaar zowel geluk als pech. Vijf Danny’s kwalificeerden zich voor de volgende ronde van Op Zoek Naar…, waarvan twee dat met enig geluk deden. Voor twee Danny’s betekende hun solo (en sing-off) het einde van hun deelname aan de zoektocht naar de nieuwe Danny Zuko. De aangewezen solonummers lieten een compleet andere kant van de Danny’s zien dan in liveshow 2. Ook opvallend: de jury begint kritischer te worden.

Een andere waarneming was dat het verschil in geluidskwaliteit tussen live in de studio en de televisie-uitzending weer groter lijkt te zijn geworden. In de studio klonk het bij de meeste nummers aanzienlijk beter dan op televisie.

Lezen de creatives van Op Zoek Naar… mee met onze reviews? Je zou het haast denken. Over liveshow 2 schreven we over Paul “een aandachtsmagneet die in zekere zin doet denken aan Adam Lambert”. Paul werd zowel beloond als uitgedaagd met de keuze voor ‘Whataya Want From Me’, van Adam Lambert… Zijn uitvoering was niet perfect, waarschijnlijk deels ook door technische foutjes. Hij gaf zelf na afloop aan niet helemaal tevreden te zijn, maar we praten hier wel over de hoogste categorie popsterren. Uitvoering wellicht “maar” een zeven en een half, voor moeilijkheidsgraad kreeg hij zeker een negen plus. Gezien de beperkte voorbereidingstijd én het feit dat dit in één take live gespeeld moet worden mag dat toch een topprestatie genoemd worden. Hij bevestigt daarmee zeker zijn favorietenrol. Als we de creatives dan nóg een tip mogen geven, laat hem dan ook maar een nummer van Harry Styles doen.

Victor mocht het in vergelijking met twee weken geleden wat rustiger aandoen. ‘City of Stars’ uit La La Land is eigenlijk een duet, dat hij nu alleen moest zingen. Vocaal was het een beetje wiebelig en zijn dans was wat mechanisch, maar hij slaagde er wel in om het interessant te houden. Opvallend was dat zijn performance gericht was op zijn tegenspeelster en niet op de camera, zoals gebruikelijk bij Op Zoek Naar… Dat moet een bewuste keuze zijn geweest, maar daardoor kwam het wellicht wat minder binnen bij de (stemmende) televisiekijker.

Dylan klonk met zijn solo van Flemming’s ‘Automatisch’ in de studio aanzienlijk beter dan op televisie. Dat hij uiteindelijk het veld moest ruimen wekte in de studio dan ook de nodige verbazing, maar bij het terugkijken van de uitzending werd dat wel duidelijk. Het wraakt zich ook dat hij geen vakopleiding heeft gedaan, waardoor hij weliswaar in talent niet onderdoet voor zijn concurrenten, hij mist wel een stevige basis. Hij is een innemende zanger met een uitstekende uitstraling, bij uitstek geschikt voor de rol van Danny. Er zijn in het verleden wel Danny’s geselecteerd met minder kwaliteiten dan Dylan, maar het publiek bleek nu helaas genadeloos.

In ons interview met onder andere Tristan, dat we voorafgaand aan liveshow 3 hadden, gaf hij aan dat zijn sterke kant eigenlijk het zingen van ballads is. Na het uitbundige ‘Crazy Little Things Called Love’ in liveshow 2, kreeg hij nu die kans. Zijn vocale kracht in ‘Go the Distance’ (uit Disney’s Hercules) is opvallend, maar tegelijkertijd was het een beetje te netjes, teveel binnen de lijntjes gekleurd. Hij had daar wat meer zijn eigen identiteit in kunnen laten zien. Die losheid en gelaagdheid zal ongetwijfeld komen naarmate hij meer ervaring opgedaan heeft in het spelen van verschillende rollen. Zijn talent en uitstraling maken hem zonder twijfel geschikt voor hoofdrollen in het musicalvak.

Met een rustige ballad kon Shay bewijzen dat hij zijn zenuwen onder controle had. In zijn uitvoering van ‘Hello’ (Lionel Ritchie) slaagde hij daar zeker in. In de tweede helft van het nummer werden er wat onnodige versieringen in het nummer aangebracht. Shay kan dat, maar creatief was het geen gelukkige keuze, net zoals het voortdurend in de verte staren. Emotioneel ging hij diep en dat was mooi om te zien. Ook de “Maxima-traan” werd mooi in beeld gebracht, een geluksmomentje voor de regisseur, maar ook voor de kijker.

Jarno’s gekozen nummer leek wat minder contrast te geven met zijn eerste solo dan de overige kandidaten. In de Michael Bublé uitvoering van ‘Feeling Good’ bleef hij eenzelfde brave uitstraling houden als bij ‘Englishman in New York’. Zijn uitvoering was goed en hij kreeg het publiek goed mee. Voor een volgende keer zou het goed zijn als hij een nummer kreeg waarmee hij ook de stoere kant van Danny kan laten zien.

Davy zong Danny Vera’s ‘Roller Coaster’ een octaaf hoger dan het origineel, met hier en daar een nasale stem. Daarbij miste het ook aan inleving en werd het geen moment spannend. Het lachje op het einde richting de camera maakte veel goed; daar was een momentje van de innemende Danny, maar ook van Davy die connectie maakt. Het bleek niet genoeg om hem uit de sing-off te houden.

Op basis van de televisie-uitzending was het een terechte sing-off tussen Davy, Dylan en Victor. Als alleen naar dat nummer gekeken zou worden (door de jury?), dan zou Dylan door zijn gegaan. Hij bracht ‘Blue Moon’ met meer overtuiging, innemendheid en “schwung” dan Davy en Victor. Laatstgenoemde zakte vocaal enigszins door het ijs, maar bleek toch genoeg stemmen te hebben verzameld om de sing-off te overleven. Het lijkt aannemelijk dat het stemmende publiek toch naar het geheel van de prestaties kijkt en niet zozeer alleen naar de sing-off. Daarnaast is het fijn te mogen constateren dat er nu ook echt fangroepen aan het ontstaan zijn, zowel in de studio als in het land.

De kijkcijfers van Op Zoek Naar… zijn weer een beetje ingezakt. Vorige week behaalden de Sandy’s nog 727.000 kijkers (na correctie voor terugkijkers zelfs 826.000), nu moesten ze het doen met 698.000 kijkers. Op Twitter lijkt het overigens wel wat meer te gaan leven en was #opzoeknaar trending. De echte liefhebber weet het programma dus nog wel te vinden, maar de valse start tegenover The Masked Singer zal men niet meer te boven komen.

Volgende week moeten zowel de Sandy’s als de Danny’s de strijd aangaan. Geen solo’s, maar duetten en het aantal deelnemers zal na afloop gereduceerd zijn tot acht. Kopgroep bij de Danny’s bestaat duidelijk uit Paul, Tristan en Shay en naar verwachting gaan Victor en Jarno onderling bepalen wie liveshow 5 overleeft. Bij de Sandy’s houden we het op de voorspelling van vorige week: Magtel en Danique zijn favoriet, op afstand gevolgd door Aimee en Imahni. Dominique sluit vooralsnog de rij.

Frank

Je kunt de optredens van liveshow 4 hier nog terugkijken.