Als er één schrijver is waarvan het werk zich zou moeten lenen om de literaire wereld met het lichtvoetigere musicalgenre te verbinden, dan is het Boudewijn Büch wel. Niet omdat zijn werken lichtvoetig zijn, integendeel. Ze staan bol van jeugd- en oorlogstrauma’s, ziektes (al dan niet psychisch), seksuele frustraties, zelfmoord, weltschmertz en verlies. Hij was echter wel in staat om … Lees meer →