Het rock-spektakel We Will Rock You, momenteel te zien als open-eind productie in het Beatrix Theater in Utrecht, nadert het einde van haar tweede speelmaand. Aanleiding voor de producent om wederom een persmoment te organiseren.

Deze keer niet voor de meestal aanwezige landelijke pers, maar voor lokale pers. Daarmee o.a. regionaal publicerende media de gelegenheid te geven om castleden uit de eigen regio in het zonnetje te zetten. En hoewel MusicalJournaal niet bepaald regionaal opereert, waren we er toch bij aanwezig. Op het programma stond – naast uiteraard de show zelf – een ontvangst met een drankje, introductie door Stage Entertainment, een tweetal films (één over de productie en één over de Nederlandse cast) en een korte uitleg van het Hoofd Kap & Grime en het Hoofd Geluid. Het gaf een klein inzicht in de omvang van de productie en de mate van detail waarmee alles is uitgewerkt. Dat was de producent ook wel aan de productie verplicht, want wereldwijd zijn er al meer dan 10 miljoen mensen naar WWRY geweest en jaarlijks worden er 620.000 kaartjes voor verkocht.

Het was voor mij niet de eerste keer dat ik de show zag; naast meerdere try-outs en de officiële première hebben we de show de afgelopen weken vaker gezien. En er zit nog steeds ontwikkeling in. Niet dat de eerste shows niet goed (genoeg) waren, integendeel, maar zo langzamerhand merk je dat de cast meer en meer op elkaar raakt ingespeeld. Ze durven er hun eigen draai aan te geven en dat maakt het voor de steeds terugkerende bezoeker extra interessant. Daarnaast is het indrukwekkend wat het kwaliteitsniveau van alternates en understudies is. Natuurlijk zijn John Vooijs, Marjolein Teepen en Pia Douwes de absolute sterren van deze show, maar als je hun respectievelijke alternates en.of understudies te zien en vooral te horen krijgt, heb je zeker geen slechte avond. Ze brengen de karakters weliswaar anders, maar op hetzelfde kwaliteitsniveau.

De show tijdens de regionale perspremière was geen verrassing voor me; ik had een topshow verwacht en dat was precies wat ik kreeg. Met als verbale uitschieter een fenomenale Charly Luske in de rol van Brit. John en Pia zijn eigenlijk [u]altijd[/u] goed, Marjolein leek wat te worstelen met haar stem, maar de manier waarop ze Scaramouche neerzet is erg indrukwekkend, met een uitstekende timing in haar acteren. Floortje Smit kan haar nummer vocaal prima aan, al lijkt ze nog steeds wat moeite te hebben met het gebruik van de ruimte op het toneel. Paul Donkers gaat steeds meer schitteren in zijn solo “The Seven Seas of Rhye”. De rol van Rutger le Poole (de barman genaamd “DJ”) is niet heel groot, maar zeker onmisbaar. Ook de bijrollen (m.n. de Bohemians) gaan steeds meer hun eigen karakter krijgen en spelen van hun eigen kleine verhaal-in-het-verhaal. Het zijn de details waar je als bezoeker voor terug komt.

Uiteraard reageerde de zaal zeer enthousiast – een enkele zure uitzondering daargelaten – en er werd volop mee geklapt, al dan niet in de maat. Dat beeld is niet veranderd de afgelopen (bijna) 2 maanden. Sommige grapjes vallen de ene avond beter dan de andere (persoonlijk vind ik een flauwe, maar goed gevonden en getimede, grap steeds leuker vinden naarmate ik ‘m vaker gehoord heb), maar de muziek valt zonder uitzondering elke avond uitstekend. Dat kan ook niet anders, met zulk goed materiaal en dan bedoel ik niet alleen de nummers van Queen an sich, maar zeker ook de arrangementen, de band en vooral de vocalisten. Dat alles wordt gecompleteerd met een ensemble dat de strakke choreografieën tot in de puntjes weet over te brengen.

Na afloop van de show was er gelegenheid voor de aanwezige pers om de 7 belangrijkste castleden te spreken en/of te fotograferen. Het resultaat daarvan vind je in de interviews met John Vooijs en Pia Douwes hieronder.

Al met al was het een uitstekend peilmoment. Zowel de producent, de (terugkerende) bezoeker, als de aanwezige pers kon maar tot 1 conclusie komen: We Will Rock You staat als een huis. En het is een huis waar veel mensen zich thuis voelen!

Frank

Foto’s tijdens de interviews

Interview John Vooijs

Interview Pia Douwes