Precies een jaar geleden schreef musicaljournaal een vijfsterrenrecensie over Moulin Rouge! De Musical, waarin we spraken van “een extravagante cocktail met vele smaken, waar men zich dagenlang aan kan laven – en dat zonder kater.” Die woorden gelden nog steeds, maar nu, twaalf maanden later, durven we zelfs te stellen dat de voorstelling nóg magischer is geworden.
Toen de show opende, was het al een wervelstorm van glitter, muziek en emotie. Inmiddels is het een productie die niet alleen op routine draait, maar die zich in de loop van het jaar verder heeft verdiept en verfijnd. De cast en creatives hebben zich ontwikkeld, nieuwe lagen toegevoegd en de show zo naar een hoger niveau getild.
Carlo Boszhard is daarvan misschien wel het mooiste voorbeeld. Zijn vertolking van Harold Zidler was vanaf de première overtuigend, maar in de loop van het jaar heeft hij zijn personage steeds verder uitgediept. Carlo weet het publiek en zijn collega’s volledig naar zijn hand te zetten. Hij inspireert, voert mee, en tilt de hele zaal – en het ensemble – op naar grote hoogte. Zijn charisma spat er vanaf, maar juist in de subtiele momenten geeft hij Zidler gelaagdheid die ontroert.
Martijn Noort heeft inmiddels bewezen dat hij de gedroomde Christian is. Zijn Musical Award voor deze rol was terecht – hoewel de concurrentie in zijn categorie groot was, maar wat indrukwekkender is: hij verzilvert die prijs avond na avond opnieuw. Martijn laat Christian groeien voor de ogen van het publiek – van een naïeve jongen die op zoek is naar inspiratie en liefde, tot een volwassen man die vriendschap en ware liefde heeft gevonden. Zijn stem, emotionele inleving en energie maken Christian tot een personage dat je raakt en bijblijft.
Ook Satine wordt met veel glans tot leven gebracht. First cast Keoma Aidhen zet Satine neer als een krachtige, charismatische vrouw met een kwetsbare kern. Haar alternate Tessa Sunniva geeft een eigen, frisse invulling aan het personage, met meer komische elementen. Zo krijgt elke voorstelling een unieke “flavour” in de chemie tussen Satine en Christian, en blijft de show verrassend en sprankelend.
En dan is er nog het ensemble, de ware motor van Moulin Rouge. Zelfs met de recente vervangingen blijft de kwaliteit ongekend hoog. De energie waarmee de grote shownummers worden gebracht, de discipline in de choreografie en de pure kracht in zang en dans zijn van wereldklasse. Dat mag je dit keer zelfs letterlijk nemen. Want waar de Broadway-versie – die wij recent nog zagen, met onder anderen Boy George als Harold Zidler – spectaculair oogt, steekt deze toch bleek af bij onze eigen versie in Utrecht. Dat verschil zit in de regiekeuzes die in Nederland meer gelaagdheid bieden, maar vooral in de power, inzet en bezieling van de cast.
Zo is Moulin Rouge na een jaar nog altijd dé favoriete nachtclub van Utrecht – en van ons. Het extravagante decor met de rode molen en de meer dan levensgrote olifant blijft imponeren, de muziek blijft verleiden, en de cast blijft betoveren. Na twaalf maanden is duidelijk: Moulin Rouge is geen korte sensatie, maar een fenomeen in het Nederlandse musicalaanbod dat een blijvende stempel heeft gedrukt. En zoals we een jaar geleden al schreven: een verleiding waar je telkens weer naar teruggrijpt – nog altijd zonder kater.
Frank
