‘Moulin Rouge’ is een zinderende extravaganza cocktail Nederlandse bewerking van award winning musical in première gegaan
Het decor van Moulin Rouge De Musical biedt plaats aan twee opvallende, levensgrote items: een enorme rode molen (altijd handig als verklaring van de titel voor de niet Frans-sprekenden onder ons) en een enorme olifant. De reden voor de tweede is wellicht minder bekend: in de tuin van de originele nachtclub/theater/cabaret/
De eerste vijfentwintig minuten van de voorstelling komen als een storm over je heen, enkel onderbroken door een korte uitleg van de protagonist Christian, gespeeld door Martijn Noort. Hij is een Amerikaanse componist, een singer-songwriter avant-la-lettre, die tijdens de Franse “Belle Epoque” inspiratie komt opdoen in het meest ruige deel van Parijs, Montmartre. Hij raakt bevriend met de bohemiaanse Henri de Toulouse-Lautrec (inderdaad, de beroemde schilder en tekenaar van o.a. de posters van de Moulin Rouge) en de Argentijnse tango-danser annex gigolo Santiago, gespeeld door respectievelijk Giovanni van Gom en Alex Snova. Zij halen hem over om auditie te doen bij de ster-actrice van de Moulin Rouge, Satine (Keoma Aidhen). Via haar willen ze hun nog te ontwikkelen muzikale drama ‘Bohemian Rhapsody’ in de Moulin Rouge uitvoeren. De Moulin Rouge verkeert echter in financieel deplorabele staat. Daarom wil eigenaar Harold Zidler (Carlo Boszhard) de steenrijke Hertog van Monroth (Nino Ruiter) vragen om in de club te investeren. Wetende dat de Hertog een oogje op Satine heeft, koppelt hij die twee aan elkaar. Satine is echter verliefd geworden op Christian, maar draagt ook nog een geheim met zich mee.
Kenmerkend voor de Moulin Rouge is natuurlijk de cancan. Deze dans, oorspronkelijk bedoeld voor mannen (het was voor vrouwen aanvankelijk zelfs verboden), op de beroemde muziek van Jacques Offenbach, is het steeds terugkerende thema in de Moulin Rouge. Sinds de opening van de club in 1889 tot de dag van vandaag wordt deze dans er uitgevoerd. De cancan is een symbool voor vrouwenemancipatie en onderstreept daarmee dat in de Moulin Rouge vermaak door dames niet hetzelfde is als bezit van dames. Die strijd zie je ook terug in de spanning tussen de bohemiaanse Toulouse-Lautrec (zelf in werkelijkheid een zoon van een Graaf) en de aristocraat Monroth. Ook in het muzikale thema ‘Lady Marmalade’ wordt duidelijk gemaakt wie er aan de touwtjes trekken: “We independent women, some mistake us for whores“. Antagonist Monroth is over zijn aard en bedoelingen duidelijk, als hij aanklopt bij de kleedkamer van Satine met de openingszinnen uit ‘Sympathy for the Devil’, hij is rijk, maar in en in slecht.
Recensenten benoemen doorgaans graag “de ster van de show”, maar dat is in dit geval een onmogelijke keuze. Is het Martijn Noort, die in zijn eerste grote hoofdrol in Nederland (hij speelde tijdens zijn studie in de Nederlandse productie Razend en Rondom het Rembrandtplein, maar vertrok daarna naar Duitsland voor o..a. Mamma Mia! en Wicked), die de innemende Christian speelt en songs in vele stijlen met veel inleving en een enorme urgentie zingt? Of is het Carlo Boszhard, die de uitbundige showman Harold Zidler volkomen geloofwaardig speelt, maar vooral ook in zijn stil spel de gevoelige kant van Harold laat zien? Wellicht heeft Harold Zidler het juiste antwoord en is “sparkling diamond” Keoma Aidhen als Satine het klapstuk van de avond in de Moulin Rouge? Of Alex Snova, die het nummer ‘Backstage Romance’, vlak na de pauze volledig naar zijn hand zet en tot een van de hoogtepunten van de show maakt. Of toch het gehele ensemble, dat schijnbaar onvermoeibaar grote shownummers waanzinnig brengt? Of moeten we hier de ontwerper van het decor (Derek McLane), de kostuumontwerper (Catherine Zuber) of choreograaf (Sonya Tayeh) die eer gunnen? De waarheid ligt letterlijk in het midden; het is de perfecte blend van al deze ingrediënten die Moulin Rouge maken tot de heerlijke show die het is. Natuurlijk, als het je smaak niet is, dan zal het juist afstoten. De verleidingen van de Moulin Rouge zijn voor ons vergelijkbaar met de absinth die Christian Satine moet doen vergeten. Je blijft er naar terug grijpen. Maar dan zonder kater.
Frank
Moulin Rouge speelt uitsluitend in het Beatrix Theater in Utrecht. Meer info en tickets: www.moulinrougedemusical.nl