Winnie de Poeh verovert al decennia de harten van jong en oud. De beer-met-een-klein-beetje-verstand en zijn/haar vriendjes – de naam is gebaseerd op een vrouwelijke beer uit Londen, maar wordt steevast door een man van stem voorzien, blijken een enorme aantrekkingskracht te hebben, sinds Disney ze in 1961 voorzag van een nieuw uiterlijk. De franchise werd een van de hoekstenen van het Disney succes, waarin het enkel Mickey en zijn vriendjes moest laten voorgaan. De verrassing is dan ook niet dat Disney Theatrical Productions er een musical van gemaakt heeft, maar dat het tot 2021 heeft geduurd voordat deze op de planken kwam. Na de Verenigde Staten, Engeland en Australië is Nederland nu het eerste niet-Engelstalige land waar de “Poeh-musical” uitgebracht is.

In Winnie de Poeh de Musical zijn de personages uitgebeeld als poppen, bediend door poppen-acteurs. Zij staan in het zicht en zijn daarmee veel meer dan alleen de stem van het personage; hun mimiek en beweging dragen net zoveel bij aan de expressie als de stem. Het is een vak apart, maar de acteurs in deze musical beheersen dat vak uitstekend! In hun performance smelten pop en acteur samen tot één geheel en het publiek (jong én oud) gaat daar moeiteloos in mee.

Het verhaal in de musical bestaat uit twee relatief overzichtelijke delen, die echter in één akte uitgespeeld worden, in ongeveer een uur tijd. Het is daarmee ook voor jongere kinderen toegankelijk. In het eerste deel zoekt Poeh (Sjors Arts) zijn vriend Janneman Robinson (Laurens Vink), van wie hij altijd “een peuzeltje honing” krijgt, vlak na het ontbijt. Janneman Robinson is echter naar school, dus Poeh moet op zoek naar iemand die hem honing wil geven. Hij vindt uiteindelijk de honing, maar komt daarbij helaas vast te zitten in  een boom, waar in het tweede deel van het verhaal een oplossing voor gezocht moet worden. Het zorgt er wel voor dat we Poeh in het tweede deel echter maar in zeer beperkte mate zien.

We maken kennis met zijn vriendjes Knorretje (Robin Ketelaers en Lisa Drinkwater), Teigetje (Wesley de Ridder), Iejoor, Uil en Konijn (Pepijn Schwartz) en Kanga en Roe (Robin Ketelaers en Lisa Drinkwater / Laurens Vink). Sjors geeft Poeh naast zijn open karakter net dat beetje simpelheid mee dat hem zo bijzonder maakt. Niet voor niets zegt Poeh in zijn verhalen: “De dingen die mij anders maken zijn de dingen die mij maken tot wie ik ben.” Wesley is een heerlijk Teigetje, met zijn typische taalgebruik en slissende uitspraak. Hoewel enig egocentrisme Teigetje niet ontzegd kan worden (wat logisch is, want er is er maar één van), moet je wel van hem houden. De vrolijke noten stuiteren de voorstelling door. Die vrolijkheid komt niet van Iejoor, maar juist de somberheid van dit ezeltje werkt op de lachspieren, niet in de laatste plaats door het uitstekende werk van Pepijn.

De muziek in de voorstelling is overgenomen uit de animatiefilms van Poeh, waardoor de herkenbaarheid voor de liefhebber groot is. Sowieso zal de Poeh-fan genieten van deze voorstellingen, want wat is er nu leuker dan Winnie en zijn vriendjes levensecht in het theater te zien? Winnie de Poeh de Musical is een aanrader voor jong én oud!

Frank

Winnie de Poeh de Musical is tot mei 2024 te zien in Nederlandse en Belgische theaters. Meer informatie en kaarten: winniedepoehmusical.nl