“Pjotr, de Musical” – een aanrader voor het gehele gezin
Op zondag 5 juni 2011 ging in de Schouwburg van Amstelveen “Pjotr, de musical” in première. Deze voorstelling is gebaseerd op het kinderboek “Hallo, wie ben jij? Ik ben Pjotr”, van Peter Bresser, die daarin een aantal van zijn eigen jeugdervaringen verwerkt heeft. De kleine jongen Pjotr (gespeeld door Sophie van Hoytema) krijgt in korte tijd nogal wat voor zijn kiezen; zijn ouders gaan scheiden, want vader (Erik van der Luijt) houdt toch ineens veel van zijn “secreet-aresse”. Pjotr en zijn broer en zus (die net als vaders nieuwe liefde wel genoemd worden, maar niet in beeld komen) verhuizen samen met Moeders (Yvonne van der Eerenbeemt) naar een andere stad. Daar maakt Pjotr kennis met hun zonderlinge buurman, die hangend over het tuinhek een luisterend oor biedt voor Pjotr. Als Pjotr zich afvraagt waarom hij blond is, in tegenstelling tot de zwartharige Moeders en zijn broer en zus, krijgt hij te horen dat hij geadopteerd is en dat Moeders dus niet zijn biologische moeder is. Pjotr wordt hyperactief genoemd, dus moet hij naar een “bijzondere school”. De meester aldaar (eveneens gespeeld door Erik van der Luijt) predikt wel dat luisteren belangrijk is, maar blijkt die les niet zelf ter harte te nemen. De “gewone volwassenen” brengen Pjotr niet veel geluk, dus hij is blij met zijn gesprekken met Buurman, zijn nieuwe vriendinnetje Anne (ook gespeeld door Yvonne van der Eerenbeemt) en zijn konijn. Pjotr droomt ervan om in Echte Voetbalwedstrijd te mogen spelen; een droom die alle moeilijke veranderingen van de afgelopen tijd kan goedmaken.
Pjotr is een echte familievoorstelling; vanuit het perspectief van een (ongeveer 7 jarige) jongetje wordt er naar de wereld om hem heen gekeken. Daarmee is het voor de kinderen vaak herkenbaar en wordt de volwassenen een, soms confronterende, spiegel voorgehouden. De teksten (geschreven door Erik van der Luijt en Sophie van Hoytema) bevatten veel verwijzingen en woordgrapjes die op volwassenen gericht zijn, al blijft dat vanuit het kindperspectief benaderd. Want als er iPhone, iPods en iPads bestaan, dan is vader soms een iKel en konijn een iKonijn. De muziek is herkenbaar en nodigt het publiek uit tot meezingen -en bewegen. Sophie van Hoytema moet haar normaal prachtige zangstem dwingen tot een ongeschoolde kinderstem en slaagt daar wonderwel in. Yvonne van der Eerenbeemt laat vooral als Moeders horen over een mooi warm en zuiver geluid te beschikken en Erik van der Luijt laat zien dat hij naast zijn muzikale achtergrond (hij heeft de liedteksten en muziek verzorgd) ook twee erg herkenbare karakters als Vader en Meester kan neerzetten. Rocco van Loenen mag zich uitleven in de rol van zonderlinge Buurman. Het grootste deel van zijn rol speelt zich staand achter een schutting af, maar die beperkte bewegingsvrijheid tast de geloofwaardigheid en kracht van het karakter niet aan. Ondanks de zware thema’s blijft het een luchtige voorstelling en kinderen vanaf 6 jaar zullen geen moeite hebben om er gedurende een krap uur (zonder pauze) de aandacht bij te houden. Als theateruitstapje voor het gehele gezin een aanrader!
Frank
Meer info, kaarten en speellijst: www.pjotr.tv
Ik had een 3-jarige en een 4-jarige bij me, en ook zij vonden het fantastisch. Zwaar en licht op een luchtige manier heerlijk door elkaar vermengd. Supervoorstelling.
Met hele gezin (kinderen: 5,8 en 9 jr) enorm genoten. Wezenlijke onderwerpen mooi, indringend en met humor gebracht. Absoluut een aanrader.