Met de première van Bella Italia is de zomer een beetje begonnen in Nederland. Het theatrale concert van Leonie Meijer, Marijn Brouwers en Merijn Oerlemans heeft Italiaanse passie naar Nederland gebracht, zoals producent De Graaf & Cornelissen dat eerder deed met het Franse chanson van Vive La France.

Samenstellers Vincent van den Elshout en Hans Cornelissen hebben een vorm gekozen waarbij ze niet zomaar een reeks Italiaanse tophits van de afgelopen zestig jaar aaneenregen, maar het gegroepeerd in sfeervolle thema’s. Achtereenvolgens wordt het publiek meegenomen naar “Een veranda in Toscane”, “Een dakterras in Rome”, “De catwalk in Milaan”, “De Spaanse trappen in Rome” en “Een openlucht bar in Rome”. Nummers worden aangekondigd met achtergrondinformatie door muzikaal leider Alberto Klein Goldewijk, of vervat in een theatrale scène die invulling geeft aan het thema.

In zestig jaar tijd zijn er veel Italiaanse nummers uitgebracht op de Nederlandse markt, in originele uitvoering of als cover / bewerking door artiesten als Marco Borsato, Willy Alberti, Paul de Leeuw of Rita Hovink. Artiesten als Eros Ramazzotti, Zucchero, Laura Pausini, Andrea Bocelli en Umberto Tozzi hebben hier nog steeds een grote naam. Voor de wat oudere generatie geldt dat ook voor Paolo Conte of Adamo. Ga daar als koudbloedige Nederlander maar aanstaan. Toch lukt dat de driekoppige cast uitstekend. Moeiteloos wordt er geschakeld binnen het gevarieerde Italiaanse genre, van klassiek tot pop. Marijn Brouwers maakt veel indruk; met zijn fysieke manier van performen geeft hij het meeste invulling aan de combinatie zang/dans/spel. Hij zingt heerlijk, van “adagio” tot “forte”! Leonie Meijer is de multi-instrumentalist die zowel haar stem als de gitaar prima onder controle heeft. Debutant (althans in een professionele productie) Merijn Oerlemans houdt zich prima staande in dit geweld en brengt naast jeugdige charme ook een lekker klinkende stem mee.

Is het dan allemaal “bellissimo”? Nee, zeker niet. Naast de persoonlijke voorkeuren die met een dergelijk gevarieerd programma niet altijd vervuld worden, zijn er ook scènes die minder goed uit de verf komen. Zo staat Leonie op een gegeven moment gitaar te spelen, maar doordat ze achter een laken staat, is alleen haar hoofd te zien en vraag je je af wat ze daar doet. Ook is de projectie van Michelangelo’s David bij de Milanese catwalk wat vreemd, want dat wereldberoemde beeld staat toch echt in Florence. De Italiaanse uitspraak is niet altijd even lekker, al zal dat menig Nederlander niet opvallen noch een zorg zijn.

De liefhebber van Italië en/of Italiaanse muziek kan zich laven aan een heerlijk avondje Italiaanse klassiekers. Bella Italia is molto bella!

Frank

Meer info, speellijst en tickets vind je op: www.degraafencornelissen.nl/voorstelling/bella-italia