De Efteling heeft een lekker ritme te pakken in het ontwikkelen van nieuwe Nederlandse musicals; sinds Sprookjesboom de Musical; een gi-ga-gantisch avontuur! (Droomvlucht tellen we, als co-productie met Stage Entertainment even niet mee) in 2012 heeft men elk jaar in september een nieuwe musical laten debuteren in het eigen Efteling Theater. Ze verkeren dan ook in de luxe positie dat de ingrediënten voor een dergelijke succesreeks ruimschoots aanwezig zijn; naast het eigen theater is dat de schier onuitputtelijke voorraad sprookjes in het park, de stroom potentiële toeschouwers die dagelijks het naastgelegen park bezoekt én een sterk creatief team. Gisteren ging de vijfde productie in die reeks in première, De Gelaarsde Kat. Geheel volgens het beproefde stramien van de familiemusical, op catchy muziek in vijfenzeventig minuten zonder pauze een herkenbaar verhaal vertellen, waar jong en oud plezier aan beleeft.

Toch mag gezegd worden dat De Gelaarsde Kat geen blinde herhaling van zetten is. De hoofdpersonages in de cast zijn gelouterde musicalartiesten (zelfs Vajèn van den Bosch mag, ondanks haar jeugd, inmiddels tot de gearriveerde musicalartiesten gerekend worden), die dit keer op meerdere muziekstijlen de herkenbare, maar ook complexere, choreografieën van Daan Wijnands mogen uitvoeren. De arrangementen zijn steviger, met hier en daar zelfs een big band, zonder dat de toegankelijkheid van de muziek daaronder te lijden heeft. De teksten van Allard Blom bevatten ruim voldoende snedigheden om ook het oudere publiek te vermaken.

Ster van de show is zonder meer Marcel Visscher, in de titelrol als Gelaarsde Kat. Hij heerst op het toneel, danst en zingt de moeilijkste partijen en moet zowel als kat tussen de katten alsook als persoon aan het hof van de koning zijn mannetje staan. Dick Cohen verdient waardering voor het harde werken die het spelen van drie rollen met zich meebrengt; hij is zowel molenaar Toon, het Italiaanse kattenvrouwtje Agatá als Koning Christiaan van den Eersten – De Tweede. Gelukkig voor hem overlijdt de molenaar al vroeg in het verhaal (dat is nauwelijks een spoiler te noemen), maar de wisselingen tussen de koning en het kattenvrouwtje zijn talrijk, met evenzoveel haastverkledingen tot gevolg. Het liefdeskoppel Prinses Tessa  en molenaarszoon Bas / Markies van Carabas wordt gespeeld door Vajèn van den Bosch en Soy Kroon. Vajèn is geloofwaardig als opstandige prinses, die zich afzet tegen de erg traditioneel ingestelde koning. Ze mag laten horen dat ze over een uitmuntende stem beschikt, maar het personage dat ze speelt vertoont minder ontwikkeling en diepgang dan de andere hoofdrollen. Soy is zeer charismatisch en uitstekend gecast als de jongste molenaarszoon die de rol van Markies in de schoot geworpen krijgt. De cast wordt gecompleteerd door een veelzijdig ensemble en een grote groep jonge katten, die dagelijks ververst wordt. Er is zelfs een speciale kattenschool in het leven geroepen om deze jonge katten te rekruteren en op te leiden.

Het verhaal behoeft weinig toelichting, behalve dat in deze versie ook wordt verteld hoe het komt dat de Gelaarsde Kat over die speciale kwaliteiten beschikt. De verklaring van de naam Carabas gaat enigszins mank door de verkeerde Italiaanse vervoeging, maar wel aardig is dat de jeugdige toeschouwers toch wordt meegegeven dat de Gelaarsde Kat weliswaar alles bij elkaar jokt, maar omdat het met goede bedoelingen gebeurt, het deze keer is toegestaan. Het decor loopt door tot op het zijtoneel, waardoor de hoofdact regelmatig wordt ondersteund door lieflijk kattenspel op de flanken.

De Gelaarsde Kat is als veertiende Efteling productie erg geslaagd en zal zeker voor de grote schare Efteling liefhebbers een prima aanvulling en afsluiting zijn van een dagje parkbezoek. Dat vergt overigens wel wat planning, want doorgaans wordt er alleen op zondagen en in vakanties gespeeld. Daarnaast is deze productie weer wat volwassener dan de directe voorgangers, dus ook voor de musical-liefhebber het reisje naar K(a)atsheuvel waard!

Frank

Meer info en speellijst: www.efteling.com

De reportage van Musicaljournaal’s jeugd-reporter Teddy: