Het was warm, heel warm vanavond in het kleine zaaltje van het Ostadetheater in Amsterdam en het geluid van de muzikanten overstemde helaas de eerste tien minuten enigszins de stemmen van Vannessa Timmermans en Hein Gerrits, maar voor de rest valt er gewoon niets op deze nieuwe voorstelling af te dingen. Vanavond was Er was eens … voor het eerst te zien en de verwachtingen waren toch wel enigszins hoog gespannen.

Het Ostadetheater was twee jaar geleden ook al de locatie waar Vannessa Timmermans en Hein Gerrits met hun eerste voorstelling Doodgelukkig veel succes hadden en daarmee de Almost Famous Award wonnen. Vervolgens bleef het twee jaar stil. Nou ja, niet helemaal stil. Hein speelde in de musical Dokter Dolittle en Vannessa kreeg een dochter (kort door de bocht gezegd uiteraard). Maar nu werd het hoog tijd de draad weer samen op te pakken en iets nieuws neer te zetten. Dat deden ze opnieuw in samenwerking met Allard Blom die het script en de liedteksten voor Er was eens … schreef, en met Paul van Ewijk, die de regie voor zijn rekening nam. De muziek werd gecomponeerd Ad van Dijk en Marc Peter van Dijk. Dit alles heeft geleid tot een zeer vermakelijke productie die gebaseerd is op zowel sprookjes als op de harde realiteit en alles wat zich daartussen bevindt.

Kroonprinses Natalia, weeskind met alleen nog een gemene stiefmoeder, en Fedor, zoon van een koetsenpoetser treffen elkaar en worden verliefd. Haar stiefmoeder staat hun liefde echter in de weg, want zij wil dat Natalia trouwt met haar zoon en dat die twee samen het koninkrijk gaan bestieren dat Natalia geërfd heeft van haar vader. Maar voor Natalia is er maar een man en dat is Fedor. Zij daagt hem dan ook uit het obstakel van hun liefde uit de weg te ruimen zodat ze kunnen trouwen. Deze wens, maar nog meer hun daden als gevolg daarvan, leidt ertoe dat zij de rest van hun leven vervloekt zijn en de consequenties moeten dragen, keer op keer opnieuw.

Behalve dat Hein en Vannessa de hoofdkarakters spelen, vertolken zij ook de andere personages die op hun pad komen. Heel even – in het begin- lijkt het dan of de karakters een opsomming van een aantal stereotypen worden, maar die valkuil wordt slim vermeden. Er wordt snel en knap geschakeld, niet alleen tussen personages, maar ook in de tijd en in verschillende situaties die vervolgens vrijwel naadloos in elkaar overvloeien. En dat alles met behulp van slechts een paar kledingstukken, enkele voorwerpen en één kist op het toneel die dienst doet als o.a. schatkist, verhuisdoos en wieg.

Behalve dat nieuwe initiatieven zoals deze voorstelling altijd zeer toe te juichen zijn, is Er was eens … ook nog eens een goed gemaakte voorstelling met mooi verweven verhaallijnen, grappige scènes,  goede teksten en muziek. Met name de beide slotsolo’s aan het eind zijn de kers(en) op de taart. De personages worden met veel enthousiasme en overtuiging neergezet door beide spelers. De voorstelling is qua inhoud en sfeer weer heel anders dan hun eerste productie Doodgelukkig die veel meer ingetogen was. Vanavond konden Hein en Vannessa laten zien wat ze nog meer in huis hebben en dat viel, zo te merken, ook bij het publiek zeer in de smaak.

Aanvankelijk zou Er was eens … ook een paar keer in Vlaanderen gespeeld worden, maar deze voorstellingen werden helaas wegens tegenvallende kaartverkoop geannuleerd. Dat is buitengewoon jammer en het is te hopen dat hun prestatie van vanavond (en de komende avonden) er toe gaat leiden dat alsnog meer voorstellingen gespeeld kunnen gaan worden.

Er was eens wordt nog op 9 t/m 11 juni opgevoerd in het Ostadetheater in Amsterdam en daarna nog een keer  op 14 juni 2011 in het OUtheater/USVA in Groningen. De voorstelling duurt ca. 70 minuten, zonder pauze. Voor meer informatie: zie www.ostadetheater.nl of http://www.usva.nl .

Stefanie