'De Man van La Mancha' - een klap van de molen of je eigen wereld maken? • musicaljournaal

Een musical gebaseerd op een van de meest vertaalde boeken ter wereld. Nee, we hebben het niet over Jesus Christ Superstar, want die musical komt volgende maand uitgebreid aan bod. Na de bijbel behoren de twee, ruim vierhonderd jaar oude, boeken van Miguel de Cervantes over de tragikomische dolende ridder Don Quichot tot de meest vertaalde ter wereld. Na ontelbare toneelstukken en films ging er in 1965 ook een musical in première, in New York. De musical werd al een aantal keren eerder in Nederland uitgevoerd. Dit jaar brengt De Theateralliantie een nieuwe uitvoering, in een nieuwe bewerking, met liedteksten van hoofdrolspeler Huub van der Lubbe.

De Man van La Mancha vertelt het verhaal van de wereldberoemde Ridder van de Droevige Figuur Don Quichot De La Mancha en zijn schildknaap Sancho Panza (Dragan Bakema), verpakt in een vertelling door de schrijver De Cervantes. Hij moet in de gevangenis zijn proces voor de Spaanse Inquisitie afwachten. Een groep gevangenen, onder aanvoering van “De President” (Stefan Rokebrand) dwingt hem in een schijnproces zichzelf te verdedigen. Als hij schuldig wordt bevonden, zal hem alles ontnomen worden. De Cervantes besluit zijn verdediging te voeren middels een door hem geschreven toneelstuk over Don Quichot. De edelman Alonso Quijano verliest zich in zijn favoriete boeken genre, de ridderroman. Hij beeldt zich in dat hij een ridder is die strijdt tegen het kwaad en wordt vergezeld door zijn buurman annex schildknaap Sancho Panza, een man van lage afkomst. Hij ziet windmolens aan voor reuzen, een herberg is een kasteel en de herbergier – gespeeld door President Stefan Rokebrand – is de kasteelheer. De keukenmeid / prostituee Aldonza (Lucretia van der Vloot) is in zijn ogen de schone maagd Dulcinea. De nicht van Alonso, Antonia (Ruth Sahertian) aast op zijn nalatenschap, samen met haar verloofde Dr. Carrasco (Mees Hilhorst). Ze willen dat hij stopt met zijn waanzinnige queste en Carrasco bedenkt een plan en houdt Alonso letterlijk een spiegel voor. Sancho Panza en Aldonza weten weliswaar dat Alonzo in zijn eigen hersenspinsels leeft, maar krijgen toch meer en meer geloof in de wereld die hij gecreëerd heeft. Is zijn “onmogelijke droom” dan toch niet zo onmogelijk?

Hoewel Huub van der Lubbe al sinds 1978 in tientallen films en tv-series heeft geacteerd, is hij toch vooral bekend als dichter en frontman van De Dijk. Het vertellen van verhalen op muziek zit in al zijn vezels en dat merk je in zijn vertolking van Don Quichot. Zijn monologen zijn vrij “uitleggerig”, maar in zijn zang is de urgentie ijzersterk en vooral ook goed verstaanbaar. Hij krijgt mooi tegenspel van Dragan Bakema, die zijn personage laat balanceren tussen laaggeletterdheid en scherp inzicht, realiteitszin en fantasie. Lucretia van der Vloot verzet zich als Aldonza lange tijd tegen het beeld dat Don Quichot van haar heeft, maar laat haar personage geloofwaardig realiseren dat de waarheid maakbaar is, ook als het om haar identiteit gaat.

De voorstelling is ontdaan van franje, met een minimalistisch decor dat precies de juiste omkadering geeft. Sterk zijn de moderne choreografieën (door Pim Veulings), die goed uitgevoerd worden door het ensemble. De Cervantes heeft in zijn oorspronkelijke romans al ruimschoots gebruik gemaakt van humor, om de spot te drijven met de maatschappij waarin hij leeft. Die humor is ook in deze voorstelling behouden, waarmee er voldoende lucht in zit. Thematiek zoals de tegenstelling tussen wetenschap en fantasie, idealisme en realiteit, is ook na ruim vierhonderd jaar nog verrassend fris te brengen.

De Man van La Mancha mag dan al een aantal keer eerder in de Nederlandse theaters te zien zijn geweest, toch is een bezoek aan deze versie zeker de moeite waard, al was het maar om Huub van der Lubbe nog een keer te zien optreden, samen met het heerlijke spel van Dragan Bakema, Lucretia van der Vloot en Stefan Rokebrand.

Frank