De echte schoonheid van ‘De Klokkenluider van de Notre Dame’ Vernieuwde Theater Terra brengt nieuwe Nederlandse musical
Theater Terra is een gevestigde naam in het genre van de familiemusicals, waarvan de producties niet alleen in het Nederlandse taalgebied gespeeld worden, maar ook in de Verenigde Staten, Canada, het Verenigd Koninkrijk, Japan, China en Australië. Het kent een zeer eigen stijl, met verhalen die vaak gebaseerd zijn op kinderboeken en het veelvuldig gebruikmaken van grote poppen die door de acteurs bediend worden. Sinds dit theaterseizoen is Theater Terra vernieuwd en onderdeel geworden van Terra Nova Theaterproducties. Het creatieve team is behouden, maar aangevuld met het productionele team achter onder andere MusicalCamp en NJMT. De eerste productie van het nieuwe Theater Terra is De Klokkenluider van Notre Dame, die op zondagmiddag 6 oktober in première is gegaan in theater De Meervaart in Amsterdam.
Het lijkt een trendbreuk, want het oorspronkelijke boek van Victor Hugo uit 1831 is allesbehalve een kinderboek – de Disneyverfilming ten spijt. Toch blijkt de boodschap, echte schoonheid zit van binnen, bij uitstek geschikt om er een familievoorstelling van te maken. Om een eenakter in vijfenzeventig minuten te kunnen maken, heeft scriptschrijver (en tevens één van de drie acteurs in de cast) Sjors Arts een flink aantal verhaallijnen en personages uit de roman laten vervallen. Naast Quasimodo – de gebochelde klokkenluier – draait het verhaal om Aartsbisschop Frollo en zigeunermeisje Esmeralda, met bijrollen voor het geitje van Esmeralda, Kapitein Phoebus en zigeunerleider / nar Clopin. Frollo ziet de komst van Esmeralda als een bedreiging. Quasimodo, die hij als kind onder zijn hoede heeft genomen en enkel in de klokkentoren van de Notre Dame mag verblijven, wordt door Esmeralda aangespoord de buitenwereld op te zoeken. Quasimodo is gefascineerd door Esmeralda, maar realiseert zich dat hij hooguit in de “friend-zone” kan zitten. Het verhaal eindigt niet zoals het boek, en dat is, gezien het jeugdige publiek, maar goed ook.
Zowel Sjors Arts als Melle Berendse spelen diverse rollen, al zijn hun belangrijkste personages respectievelijk Frollo en Quasimodo. De gebochelde is een pop, die zeer vaardig bespeeld wordt door Melle. Sjors (die we vorig seizoen nog als Winnie de Poeh zagen) valt op door zijn mooie en soepele stem. Romy hoeft niet van personage te wisselen, en ze speelt de zigeunervrouw overtuigend, zonder er een karikatuur van te maken. De doelgroep is zes+ en dat merk je aan de humor, die terugvalt op herhalingen en lachen om scheten. Het jonge publiek vindt het heerlijk. Het gaat om een compleet nieuwe productie, dus verwacht geen muziek uit de Disney-animatiefilm (die we op zich graag in Nederland zouden zien), maar origineel werk, geschreven door Hilmar Leujes. Het decor van de hand van Kathelijne Monnens bestaat hoofdzakelijk uit de twee torens van de Notre Dame. Samen met gordijnen en deuren/poorten wordt het aangepast, zonder grote changementen. Hier en daar zien we inspiraties uit bijvoorbeeld Les Misérables en Wicked terug, maar niet zo opvallend dat het storend is, sowieso niet voor de doelgroep.
Met De Klokkenluider van de Notre Dame zet het nieuwe Theater Terra duidelijk een ontwikkelingsstap, zonder haar historie te verloochenen. Het is goed om de jeugd al kennis te laten maken met klassieke werken. Aangezien het verhaal de basis is van elke theatervoorstelling, kun je beter gebruik maken van een goed, bestaand werk. De uitwerking die Terra er van gemaakt heeft, geeft de jeugd niet alleen een leuke voorstelling, maar misschien ook nog de inspiratie om (als ze wat ouder zijn), het boek er bij te pakken.
Frank