Een mensenleven kent vaak cruciale keerpunten, een gebeurtenis die zo ingrijpend is dat het leven daarna nooit meer hetzelfde zal zijn. Voor Ben was dat het auto-ongeluk, dat hij na de relatiebreuk met Ami kreeg. Hij wist zijn naam nog, maar had geen actieve herinnering aan alles wat voor het ongeluk gebeurde. Het leven vóór het ongeluk was voor een hem oneindige leegte, waardoor hij het leven ná het ongeluk opnieuw moest invullen, als een onbeschreven blad.

Op een dag ontmoet hij een voor hem onbekende vrouw, Ami. Zij herkent hem direct als haar ex-geliefde en is beledigd om zijn koele begroeting, totdat ze hoort van zijn geheugenverlies. Dat moment is háár cruciale keerpunt; ze ziet de kans om haar relatie met Ben opnieuw te beleven, maar met de kennis van nu. Ze besluit hem niet te vertellen van hun eerdere leven samen, maar naarmate hun relatie vordert, komt het geheim steeds meer tussen hun in te staan. Ze lijken het perfecte koppel, hij de veelbelovende kunstschilder en zij, de ambitieuze galerie-eigenares. Toch is de schone lei minder schoon dan zij lijkt.

Before After is een klassieke love story, van Britse makelij. De voorstelling werd voor het eerst uitgevoerd in Tokyo in 2014, maar de Engelse première pas zes jaar later, via een livestream (Corona) uitvoering. De jonge theaterproducent Niels van Doormalen koos het als het stuk waarmee hij zijn culturele start-up ‘Oatmilk Studios’ laat debuteren. In samenwerking met de Britse rechthebbenden en debuterend regisseur Loek de Bakker is Before After uitgewerkt tot een moderne musical, waarin visuele elementen, naast het spel en de zang, een deel van het verhaal vertellen. De tweepersoons musical wordt gespeeld door Desi van Doeveren en Coen Bril, on stage begeleid door een driepersoons combo.

De voorstelling wordt in één akte van bijna twee uur uitgespeeld. Het is daarmee een lange zit voor het publiek, waarvan de noodzaak niet duidelijk is. Er lijkt geen reden te zijn om dit niet als reguliere tweeakter te spelen. De muziek, van de hand van Stuart Matthew Price, is een mix van pop, folk en meer traditionele musicalnummers. Ze worden goed gezongen, vooral door Desi. Het decor bestaat grotendeels uit beschilderde doeken, die aan kabels aan een frame hangen. Ze worden continu verhangen, waarbij de changementen onderdeel van het spel zijn. De handelingen zijn echter ook afleidend, waardoor de aandacht voor de vaak snel uitgesproken dialogen verslapt. Naarmate de compositie van de schilderijen voor Ben’s expositie in Ami’s galerij voltooid raakt, komen ook de flarden van herinneringen samen. Het is een mooie symboliek, die echter niet helemaal uitgewerkt is.

Essentie van een love story is dat je begrijpt waarom de personages verliefd worden op elkaar. Dat is echter bij Before After niet altijd even duidelijk. Er is veel nadruk op de strijd, hun gekibbel en verschillen. Doordat veel daarvan tot in detail uitgelegd wordt, krijg je vaker de indruk naar een relatie-therapie sessie te kijken dan naar een love story.

Het is te prijzen dan een groep jonge creatives in deze tijd durft op te staan en een onbekend stuk uitwerkt voor de Nederlandse theatermarkt en daarbij nieuwe concepten niet schuwt. Oatmilk Studio gaat daarbij een stap verder dan bijvoorbeeld De Kernploeg, of voorheen M-Lab, door meteen voor grote Nederlandse theaters te produceren. Het brengt daardoor experimenteel / vernieuwend muziektheater naar het publiek toe en dat heeft voor het genre alleen maar voordelen.

Frank

Meer info en tickets: oatmilk.nl