Maar liefst zes keer brengt STENT-producties de musical Voor alles een eerste keer naar het Nederlandse theater. William Spaaij maakt zijn debuut als regisseur en niemand minder dan Mitch Wolterink (Rent, Sweeny Todd) en Daisy Duin (Grease, Sky) maken deel uit van de vijf koppige cast. In een kwetsbaar verhaal over zelfmoord wordt er ook nog eens een ode gebracht aan de Nederlandse popmuziek. Op 12 mei vond de perspremière plaats, musicaljournaal was erbij.

Een vriendengroep die bij elkaar komt na de dood van hun vijfde kameraad. Een moedig onderwerp waar snel de mist mee in kan worden gegaan. Tóch is dat iets wat hier niet gebeurt. Kwetsbare aspecten komen naar voren, zonder dat er respectloze of gênante taferelen plaatsvinden. Wat moet je als vriendengroep die elkaar al jaren niet gezien heeft? Verhalen vertellen, herinneringen ophalen, elkaar confronteren, geconfronteerd worden met oude confrontaties…

Nederlandse popmuziek toevoegen aan een voorstelling is al snel een gewaagde keuze. Mensen hebben vaak toch hun eigen herinneringen en daarbij emoties bij bepaalde nummers, wat voor afleiding kan zorgen. Toch zijn de nummers dusdanig goed geplaatst dat ze het verhaal gepast aanvullen. Wanneer Rose-Anne van Elswijk het nummer ‘Zeg me dat het niet zo is’ van Frank Boeijen inzet, zorgt dat dan ook voor een kippenvel moment.

De voorstelling is wat aan de lange kant. Na een uur en tien minuten verslapt de aandacht merkbaar bij het publiek. Dit kan onder andere komen door een nummer als ‘Dansen op de vulkaan’ dat net iets te lang doorgaat of afwisselende scenes die net niet helemaal overlopen, al zou het goed kunnen dat het laatste te maken heeft met het licht wat niet altijd even op tijd op zijn plaats was. Je kunt je afvragen of de makers wellicht te weinig tijd hebben gehad om deze voorstelling tot excellent niveau te kunnen ontwikkelen.

Thomas Kuipers (Spring Awakening) is een denderende toevoeging aan deze voorstelling. Vol overtuigende, nuchtere humor weet hij de toch wat dramatische verhaallijn met beide benen op de grond te houden. Ook op de spatzuivere samenzang van de cast is niks aan te merken. De meerstemmigheid klopt op alle punten en valt vanaf de inzet samen. Daarbij vallen er sterke stiltes in de voorstelling, die je even laten nadenken over de lading van het stuk. Een sterk geregisseerde aanvulling.

Het decor is simpel maar multifunctioneel. Alle decorstukken, bestaande uit schotten, stoelen en banken, zijn de hele voorstelling door op toneel aanwezig en worden in alle scenes voor andere doeleinden gebruikt. Dit is inspirerend en knap, want het heeft op geen enkel moment verwarring opgeleverd. Wat dan jammer is, is dat het bijvoorbeeld koffiezetapparaat het niet echt doet terwijl het vaker gebruikt wordt, en er dus ook uit lege kopjes ‘gedronken’ wordt.

Al bij al is Voor alles een eerste keer een ruwe diamant. Een fraaie voorstelling met veel potentie, maar toch nog niet helemaal af. William Spaaij heeft een basis gelegd voor een ontwikkelbaar stuk van hoge kwaliteit, waarvoor misschien wat meer tijd nodig was geweest om hem af te slijpen.

Voor alles een eerste keer speelt nog tot en met zondag 14 mei in theater de Franse school in Culemborg. Kaarten zijn verkrijgbaar voor €18,50 op www.vooralleseeneerstekeer.nl

Mila-Marie