De strijd van gedisciplineerde dansers in een spetterende Broadway productie, A Chorus Line is terug van weggeweest.
Na vijftien jaar brengt producent DommelGraaf & Cornelissen de musical hit A Chorus Line terug naar de Nederlandse theaters. De voorstelling, die zich tevens afspeelt in het theater, vertelt het verhaal van zeventien jonge dansers die vechten tijdens de auditie dag voor één van de acht plekken in de spotlights.
Regisseur Zach (Edwin Jonker) wil graag weten wie de dansers zijn en waar ze vandaan komen; een persoonlijk verhaal en niks anders. De voorstelling komt de eerste minuten wat moeilijk op gang, korte herhalingen vullen de startende scènes waardoor de energie op een gemiddeld level blijft hangen. Ondanks de wat trage start is het kippenvel op het moment dat Mike (Leon de Graaf) als eerste van de auditanten zich persoonlijk bloot durft te geven, het excellente gehalte van de rest van de voorstelling is hierdoor al snel gemarkeerd. Een uitgebreid tapnummer met uitermate zuivere zang is niet voor iedere artiest weggelegd, maar Leon lijkt dit volledig aan te kunnen.
Al snel wordt duidelijk dat alle dansers één gemeenschappelijke drang hebben; ze willen, moeten en zullen op het toneel staan. Ontsnappen uit het verleden en het krijgen van applaus is hun leven geworden. Bettina Holwerda straalt na een carrièrebreak van drie jaar in de rol van Sheila, die ondanks haar arrogante houding een kwetsbaar verhaal weet te portretteren. Dat Bettina in vier jaar twee kinderen heeft gekregen is nergens aan af te zien, met een verbazingwekkend strak lichaam betreedt zij het toneel. Als Kristine (Sabine van Tiel) toegeeft niet te kunnen zingen maar hier toch een poging tot doet, gaat de zaal los; met humor en ijzersterke overtuiging weet zij samen met haar man Al (Gijs Stallinga), die haar zo nu en dan probeert op te vangen, een geweldige scène neer te zetten.
Aan de verstaanbaarheid van de cast leden valt nog wat te sleutelen; de spatzuivere meerstemmigheid vangt het incidentele gebrabbel grotendeels op maar toch heb je als publiek het gevoel dat je niet hierdoor niet alles meekrijgt. De dans daarentegen is van waanzinnig hoge klasse, alle passen gaan gelijk en zitten barstensvol energie op de momenten dat dit nodig is. Paul (Roman Brasser) weet de zaal op bewonderenswaardige wijze voor lange tijd muisstil te houden met een tedere monoloog over zijn jeugd, zonder daar poespas bij te gebruiken.
Ieder persoon heeft zijn eigen verhaal en problemen, maar toch vindt bijna iedereen herkenning in elkaar. Van het krijgen van borsten tot verliefd zijn op dezelfde dansschoenen; ze komen allemaal aan bod. Val (Joke van Robbroeck) zingt bijna de hele voorstelling over haar borsten, maar doet dit met zoveel kracht en enthousiasme dat je het ‘gekke’ onderwerp bijna vergeet. Niemand heeft een echte hoofdrol in A Chorus Line, de cast staat er samen en is daarbij van de sterkste die op dit moment op de Nederlandse bühne staat.
A Chorus Line is in diverse theaters door heel Nederland te zien tot en met april 2017. Wie een avond helemaal weg wilt zijn en voldaan de zaal uit wil lopen mag deze voorstelling absoluut niet missen. Kaarten zijn te koop via www.dommelgraafencornelissen.nl vanaf 25 euro (verschillend per theater).
Mila-Marie
