Sinds de première van Masterclass is deze door 3 and a Crowd geproduceerde voorstelling overladen met complimenten via onder meer de pers en in de social media.  Dit toneelstuk van de Amerikaanse Terrence McNally uit 1995, met in een glanzende hoofdrol Pia Douwes als Maria Callas, is daarnaast ook nog eens een van de 35 genomineerden voor de Avro Toneel Publieksprijs. De winnaar van deze prijs wordt bekend gemaakt tijdens het Gala van het Nederlands Theater op zondag 11 september 2011 in de Stadsschouwburg Amsterdam.

Dat deze lovende woorden meer dan terecht zijn, bleek gisteravond (26 april 2011) tijdens de voorstelling in een uitverkocht DeLaMar Theater in Amsterdam.

Geen musicalrol dus ditmaal voor Pia Douwes, wel een uitdagende hoofdrol in een toneelstuk over misschien wel de meest markante persoonlijkheid uit de operawereld, Maria Callas, die tijdens haar leven vele hoogtepunten én dieptepunten heeft gekend. Maar wie denkt dat Pia ook operanummers gaat zingen, komt bedrogen uit: dat wordt door anderen voor hun rekening genomen of is in de voorstelling verwerkt via geluidsopnames.

Naast Pia Douwes bestaat de cast uit de pianist Manny (Kees van Zantwijk), de toneelmeester (Rudy Hellewegen) en niet te vergeten de drie masterclass-studenten: Babette Holtman, Maartje Rammeloo en Michiel van Lieshout.

Het raamwerk van het toneelstuk is zeer eenvoudig: de Griekse Maria Callas, inmiddels aan het einde van haar zangcarrière gekomen, geeft een masterclass aan achtereenvolgens drie verschillende studenten, die op de piano worden begeleid. De toneelmeester verzorgt de glaasjes water, het voetenbankje en een kussen voor de veeleisende Callas. Het publiek in de zaal vormt het publiek tijdens deze masterclass en wordt regelmatig door haar toegesproken. Deze entourage geeft Pia Douwes in feite de kans de verschillende kanten van Callas te laten zien: haar uiterst strenge en directe aanpak, haar enorme discipline, haar kwetsbaarheid, haar liefde en inleving in de muziek, haar intense behoefte zich voor anderen en zichzelf te bewijzen. Naarmate de voorstelling vordert, wordt steeds duidelijker wat ook haar kwetsbare kanten zijn en hoe het leven haar getekend heeft (o.a. door het vroegere gepest worden en haar affaire met de Griekse multimiljonair Aristoteles Onassis). Ondanks al dit drama zijn er ook genoeg komische situaties, waardoor het publiek regelmatig in de lach schiet.

Allereerst veel respect voor de enorme lappen tekst die Pia zich eigen heeft moeten maken en die deels ook in het Italiaans zijn. Daarnaast heeft zij een enorm inlevingsvermogen en weet zij feilloos de diverse snaren te raken. Maar waarin zij bovenal uitblinkt, is dat zij het publiek aan zich weet te binden door haar enorme expressie en door zich in haar spel op alle hoeken van de zaal te richten. Of je nu op de bovenste rij van het balkon zit, of op rij 1 in de zaal, niemand kan haar blik ontwijken. Pia laat zien dat zij een klasse apart is, zich volledig kan transformeren en de zaal kan boeien. Het enige wat op een aantal momenten minder is aan deze voorstelling, is de keuze van de regisseur om het toneel redelijk statisch te houden: geen decorwisselingen en een niet altijd even spannende staging. Maar ook met deze kanttekening blijft het een voorstelling die meer dan de moeite waard is.

Masterclass is nog tot en met 27 mei 2011 te zien in diverse theaters in Nederland: http://www.piadouwesinmasterclass.nl/

Stefanie