Twaalfeneenhalf jaar hebben we het volgehouden. Het plaatsen van (naar onze bescheiden mening) goed onderbouwde recensies van voorstellingen, waarbij we het uiteindelijke oordeel aan de bezoeker overlieten. Ofwel, géén sterren bij een recensie. We stonden daar niet alleen in, want ook o.a. Het Parool en (sinds enkele jaren) De Theaterkrant lieten dit eindoordeel achterwege. Zoals de hoofdredacteur van Het Parool het destijds treffend omschreef: door het weglaten van sterren schieten recensenten niet vanaf de heup, maar komen tot een afgewogen, zorgvuldig geformuleerd oordeel. Recensenten plaatsen kunstwerken in een context en informeren de lezer over de betekenis ervan.

Sterren leiden vaak een eigen leven, waarbij de plaatsing op affiches voorop staat. Ook nodigt het geven van sterren vaak niet uit tot het lezen van de recensies, omdat lezers veelal bevestiging zoeken van hun eigen mening. Men zoekt op basis van het aantal sterren recensies die overeenstemmen met hun eigen opvatting. Andersom geldt ook, dat het vooral de één – en vijf sterren recensies zijn die het populairst zijn. De keuze van Musicaljournaal was dan ook sinds de start (in mei 2010) te concentreren op de inhoud en niet op de sterren.

Tot nu. Inmiddels hebben we een flinke schare vaste lezers verzameld, die we vertrouwen dat ze voorbij de sterren kunnen kijken. Die onze stijl herkennen en waarderen. De focus blijft op een inhoudelijke recensie, maar met diezelfde insteek denken we ook een onderbouwde afweging te kunnen maken in het toekennen van sterren. Onafhankelijk, eerlijk en oprecht. We waarderen het op een schaal van één tot vijf sterren. De laagste score zal (gelukkig en hopelijk) niet vaak voorkomen; als we terugkijken op alle voorstellingen die we gerecenseerd hebben dan zal dat ergens tussen de vijf en tien voorstellingen zijn geweest. Vijf sterren komt wat vaker voor, maar ook die moeten verdiend zijn. Met lef, een origineel idee of briljante uitvoering; om met de zoveelste herneming een topscore te halen moet je van goede huize komen, maar niets is onmogelijk. Uiteindelijk moet het bepalen van het aantal sterren een logische gevolgtrekking zijn van de inhoud van de recensie, al is het uiteraard geen exacte wetenschap. Het gaat om het ervaren en waarderen van een kunstuiting, per definitie individueel bepaald, maar daarom nog niet alleen vanuit de individuele voorkeuren van de recensent.

Wat voorop staat: het aantal sterren mag niet worden geïnterpreteerd als een advies om een voorstelling al dan niet te bezoeken. Dat moet elke bezoeker zelf bepalen, waarbij onze recensie inhoudelijk kan bijdragen aan die afweging.

Frank