‘Goodbye, Norma Jeane’ mooi rustpuntje in musical-landschap
Marilyn Monroe was een iconisch actrice en fotomodel. Daar zijn de meningen niet over verdeeld. Dat kan niet gezegd worden over alle andere aspecten van haar leven. Haar acteerprestaties worden zowel geroemd als verguisd, net zoals haar intellectuele capaciteiten. Toch zijn er diverse bronnen die beweren dat het publieke personage dat Marilyn Monroe was, zorgvuldig geconstrueerd is, door Norma Jeane zelf. Niet alleen qua uiterlijk, maar ook haar persoonlijkheid. En, volgens het plot van Goodbye, Norma Jeane, de biografische musical die afgelopen maandag in première ging, ook haar dood. Want zij stierf niet op 5 augustus 1962 aan een overdosis barbituraten. Dat was alleen het publieke personage Marilyn Monroe. Norma Jeane Baker vertrok uit de USA, om in stilte verder te leven in Bakewell, een klein plaatsje in Engeland.
Dit plot is door scriptschrijver Allard Blom uitgewerkt tot een musical in twee aktes. De jonge journalist Henri Mortenson (Soy Kroon) klopt in 1984 aan bij een 58-jarige dame (Ellen Pieters), waarvan hij “voor 90% zeker is” dat zij Norma Jeane Baker is. Hij weet haar over te halen het verhaal van de laatste nacht van Marilyn Monroe te vertellen. De nacht van 4 op 5 augustus 1962, waarin Marilyn Monroe (Brigitte Heitzer) onder verdachte omstandigheden overleed. Hij heeft een tape, ingesproken door Marilyn, die in het bezit was van Dr. Greenson, haar psychiater. Marilyn verklaart daarin dat er iets bijzonders staat te gebeuren, die nacht. Wat dat is, vermeldt de tape echter niet. Norma Jeane heeft echter nóg een tape, die niet meer verstuurd is naar Dr. Greenson, maar die ze in haar bezit heeft gehouden.
Wat er écht gebeurde die nacht, wordt gedurende de tweede akte verteld. In een serie flashbacks tussen 1984 en 1962 wordt niet alleen het ontstaan van het personage van Marilyn behandeld, haar huwelijken en relatie met haar moeder, maar vooral ook waarom er die bewuste nacht op zo dramatische wijze afscheid genomen moest worden van de publieke figuur Marilyn. Zowel Ellen Pieters als Soy Kroon spelen daarbij een groot aantal verschillende rollen. Soy is naast journalist Mortenson (hetgeen overigens ook de officiële geboortenaam van Norma Jeane was) ook alle echtgenoten van Marilyn (ze had er drie), alsook de andere mannen in haar leven. Ellen speelt, naast de oudere Norma Jeane, ook moeder Gladys en een journaliste. Het moet gezegd dat vooral Soy excelleert in het schakelen tussen de diverse personages. Omdat Ellen vooral bekend is van haar komische rollen, worden sommige venijnige opmerkingen die ze als moeder Gladys maakt ook als bijtende humor opgepakt door het publiek. Dat breekt enerzijds de spanning, maar heeft wel het risico dat het afleidt van de dramatische ontwikkeling van het verhaal.
De dialogen worden afgewisseld met mooie melodische nummers (muziek van Sam Verhoeven), die stuk voor stuk zeer sterk worden gezongen door de cast. In de duetten passen de stemmen uitstekend bij elkaar. Brigitte Heitzer geeft een erg indrukwekkende interpretatie van Marilyn, zowel in haar spel als in de prachtige zang. Het decor bestaat uit de huiskamer van de oudere Norma Jean, de vleugel van Marilyn in het midden en de slaapkamer van Marilyn aan de rechterkant, gescheiden door lichte voile gordijnen. Afgezien van beweging met de gordijnen zijn er geen changementen noodzakelijk, waardoor de vaart in het spel blijft.
Goodbye, Norma Jeane is een geloofwaardig, mooi verteld verhaal over een aansprekend personage, dat door de cast op uitstekende wijze vertolkt wordt. Een mooi rustpuntje in het musical-landschap dat vaak bepaald wordt door spektakel.
Frank
Goodbye, Norma Jeane speelt tot 3 mei in Nederlandse theaters. Meer info: marilynmusical.nl