Na het succes van The Beauty & The Beast en de nog immer voordurende zegetocht van The Lion King, zou Frozen the Musical de volgende klapper van Disney op Broadway moeten worden. Topman Bob Iger had aangegeven dat kwaliteit belangrijker was dan snelheid; bijna vijf jaar na de release van de animatiefilm ging Frozen the Musical in première op Broadway. De verwachtingen waren – net als de resultaten van de film – immens. Toen de kaartverkoop opende in augustus vorig jaar, leken die verwachtingen ook te worden waargemaakt.

Het waren echter niet alleen de fans die kaarten kochten, maar ook de handelaren. In tegenstelling tot populaire shows als Hamilton en Springsteen on Broadway, nam Disney geen afdoende maatregelen om te voorkomen dat kaarten massaal door speculerende handelaren werden opgekocht. Wellicht hoopte men er zelfs op, dat de prijzen voor “resale tickets” aanzienlijk hoger zouden zijn dan de oorspronkelijke prijs en zodoende de vraag naar kaarten verder omhoog zou drijven. De realiteit bleek anders. Prijzen worden opgedreven als de vraag hoger is dan het aanbod, maar als de verkopen blijven “steken” op 98% (waar veel producenten overigens dagelijks een vreugdedansje voor zouden doen), dan worden de prijzen niet opgedreven. Sterker nog, de tussenhandel ziet zich nu genoodzaakt om kaarten regelmatig met verlies te verkopen, om toch nog iets van hun “investering” terug te zien.

Lege stoelen bij Frozen the Musical. Dat had men bij Disney niet verwacht. Net zoals men niet verwacht had om na afloop van de Tony Awards met lege handen te staan. Geen run op kaarten, geen “boost” na het Tony-optreden. Broadway-insiders speculeren al openlijk op een veel kortere speelperiode dan oorspronkelijk verwacht. De handelaren kopen normaal gesproken de kaarten tot 12 maanden vooruit en Disney heeft zelf aangegeven dat de verkopen nog boven verwachting zijn, maar of dat over een jaar ook nog zo is? De goedkope resale-kaarten worden door Disney nu nog afgedaan als “goed voor de bezoeker”, maar echt serieus is dat statement niet te noemen. De kans wordt redelijk groot geacht dat Frozen niet bijgeschreven wordt in het rijtje The Beauty & The Beast en The Lion King, maar bij The Little Mermaid (nog geen twee jaar) en Tarzan (iets meer dan een jaar).

De reden voor de tegenvallende vraag naar kaarten zou wel eens simpel kunnen zijn. Frozen zit in het familie-segment, maar de show wordt te weinig bezocht door gezinnen met jongens. Waar de meisjes nog dolenthousiast uit de zaal komen, blijven gezinnen met dochters én zonen weg. En dat kan nét het verschil zijn tussen 101% verkoop en 98% verkoop. Tussen lege plekken in het theater of lege portemonnees van de theaterbezoeker.

Eerder is aangekondigd dat Frozen in 2020 naar Europa zou komen, in Andrew Lloyd Webber’s Theatre Royal Drury Lane. Dat staat nu op flink losse schroeven. Het theater zou na de huidige run van 42nd Street volgend voorjaar een complete renovatie krijgen. De zaalcapaciteit wordt vergroot en er komt een nieuw restaurant bij. De verwachting is dat dit pas in de zomer van 2021 klaar zal zijn. Men vraagt zich nu openlijk af of Andrew Lloyd Webber zijn vernieuwde theater wil openen met een show die dan al “geflopt” is op Broadway. Of, zoals The New York Post al concludeerde: ‘Looks like it’s “Iceberg, ahoy!” for Frozen.’