Anderhalve week nadat we de openbare repetities van Our House bijwoonden, waren we aanwezig bij de première van deze eindvoorstelling van jaargang 2 en 3 van de opleiding Musicaltheater van Fontys Hogeschool voor de Kunsten in Tilburg. De Nederlandse bewerking van deze jukebox-musical, met muziek van de jaren-80 ska-band Madness, is geregisseerd door William Spaaij en met choreografie van Javan Hoen.

Our House speelt zich oorspronkelijk in een volkswijk in Noord-Londen, maar is voor deze gelegenheid verplaatst naar het Tilburgse equivalent, de wijk Broekhoven, meer specifiek de Brouwerstraat. Deze wijk is in Nederland met name bekend vanwege de real-life soap van de “stylist van het Zuiden”, Roy Donders. Voor het plot is inspiratie opgedaan bij onder andere Blood Brothers en de comedy Sliding Doors. Hoofdpersoon Joey Brouwer (de straat waar hij woont is vernoemd naar zijn grootvader) is op zijn zestiende verjaardag op “date” met zijn vriendin Sarah. Om indruk op haar te maken neemt hij haar mee naar een leegstaand flatgebouw, om haar het uitzicht over Broekhoven te tonen. Ze worden betrapt door de politie en Joey staat voor de keuze: vluchten of blijven. Deze keuze lijkt zijn toekomst te bepalen; in vervlochten verhaallijnen zien we de consequenties van beiden keuzes, waarbij de kleur van Joey’s kleding (zwart of wit) aangeeft in welk van de twee parallelle verhaallijnen op dat moment gespeeld wordt.

De hoofd- en bijrollen worden vrijwel geheel gespeeld door de derdejaars studenten, terwijl  de tweedejaars studenten het ensemble vormen. Vooral in de grote ensemblenummers is de kwaliteit van de groep goed waarneembaar. Javan heeft hiervoor een aantal prachtige choreo’s gemaakt, die zeer strak worden uitgevoerd. De muziek is voor ondergetekende zeer herkenbaar, maar een aantal hits van Madness is dusdanig bekend dat deze ook bij de jongere generaties een belletje zal doen rinkelen. De songs zijn vertaald naar het Nederlands, soms wat (te) letterlijk, maar af en toe ook met aardige vondsten. Dat ‘Our House’ ‘Ons Huis’ wordt is voor de hand liggend, maar tegelijkertijd heeft het de deur geopend voor het Brabantse ‘ons moeder’.

Voor deze eindvoorstelling worden de leerlingen individueel beoordeeld, door de creatives. Ze kijken daarbij naar de competenties die tijdens hun opleiding zijn ontwikkeld. In dat verband lijkt de keuze voor het in Nederland onbekende Our House zeer geschikt. De cast moet daardoor zelf de personages vormgeven, zonder al te veel voorbeelden, die bij bekendere musicals wel voorhanden zouden zijn. Het zou niet fair zijn om ook een beoordelende recensie te schrijven, want de toetsingscriteria zijn daarvoor teveel verschillend. Eén criterium is echter altijd van toepassing: het gaat om theater, waar bezoekers betalen voor een avondje entertainment. Daar zijn zowel cast als creatives met vlag en wimpel voor geslaagd! Geen sterren-recensie dus, maar het Nederlandse publiek kan er gerust op zijn, dat er genoeg sterren op komst zijn, waar we de komende jaren zeker meer van gaan horen. Deze jaargang(en) is/zijn klaar voor een mooie toekomst.

Frank