Soms weet je het al in de eerste seconden: dit wordt een fijne voorstelling. De première van De Gebroeders Leeuwenhart vandaag in Schouwburg Het Park in Hoorn was er zo een. En naarmate deze eenakter vorderde, werd die eerste indruk alleen maar bevestigd.

Persfoto’s, © Joey Buddenberg:

De Gebroeders Leeuwenhart, naar het gelijknamige boek van Astrid Lindgren uit 1973, vertelt over de twee broers Jonathan en Kruimel (oftewel Karel) Leeuwenhart die samen een heel spannend avontuur beleven in Nangijala. Samen trekken zij als ridders ten strijde tegen het kwaad. Daarbij worden ze gedwarsboomd door een onbekende verrader en bondgenoot van de hogere kwade macht, maar ze krijgen ook hulp uit onverwachte hoek. De Gebroeders Leeuwenhart is een spannend en fantasierijk verhaal over een niet-bestaande idyllische plek, maar heeft tegelijkertijd meer diepgang dan dat. Want behalve tijdens hun avonturen zijn Jonathan en Kruimel ook in het dagelijks leven bondgenoten. Kruimel is namelijk ernstig ziek en een brand in hun huis heeft trieste gevolgen voor beide jongens.

Alleen al het verstilde openingsbeeld, in al zijn eenvoud, is prachtig. Een jongetje liggend op een bank en links van hem een lijst waarin een duif aangevlogen komt. Meer van dat soort beeldende scènes volgen, ondersteund door een geweldig lichtplan. Maar ook het decor prikkelt de fantasie van jong en oud: neerhangende touwen die functioneren als een bos, verrijdbare krukjes –die rechtstreeks uit een gymzaal afkomstig lijken- functioneren als paarden, lappen dunne stof die een brand of een rivier verbeelden. Om nog maar niet te spreken over de miniatuurpoppen die op de achtergrond door berg en dal hun weg vervolgen. Niets van dat alles wordt mechanisch aangedreven, alle bewegingen worden teweeggebracht door de acteurs zelf. Wat ook opvalt, is dat alle scènes naadloos in elkaar overlopen, waardoor de spanningsboog continu overeind blijft.

Bijzonder aan deze voorstelling is ook dat voor een aantal rollen poppen worden gebruikt. De belangrijkste daarvan is die broer Kruimel verbeeldt. Deze pop wordt aangestuurd door Wesley de Ridder, die de pop ook van een stem voorziet. Hij zet heel knap een aandoenlijke Kruimel neer, heel oprecht en zonder valse sentimenten. De emoties van Kruimel, de liefde voor zijn broer en zijn hoop zijn daardoor continu geloofwaardig. De rol van Jonathan wordt in persoon gespeeld door Pim Wessels. Je gaat als publiek direct van hem houden als je ziet hoe liefdevol en steunend hij met zijn broer omgaat. De overige rollen worden wisselend en al dan niet met pop vertolkt door Ara Halici (die zelfs fantastische dialogen in zijn eentje opvoert, wanneer hij met twee of drie poppen in zijn handen staat), Roos van der Waerden en Paul Keizer. Slechts een cast van vijf personen dus, en de een doet niet onder voor de ander, er staat een volwaardig team op het toneel.

Theater Terra, tevens producent van Spuit Elf en Kikker, heeft met regisseur Fons Merkies een uitstekende eigen invulling weten te geven aan deze voorstelling die eind 2008, begin 2009 al te zien was in Theater M-Lab in Amsterdam. Ook toentertijd werd De Gebroeders Leeuwenhart al met lovende kritieken ontvangen. Dit was, ook toen al, mede te danken aan de prachtige liedteksten van Jurrian van Dongen (o.a. ook verantwoordelijk voor de vertaling/regie van Urinetown) en de fraaie muziek door Tjeerd Oosterhuis. Nu staat de productie volledig op eigen benen met een kleine tour door Nederland.

De Gebroeders Leeuwenhart is een liefdevolle en fantasierijke voorstelling voor het hele gezin (met kinderen van 8+)  en voelt als een warm bad. Een bezoek meer dan waard dus.

Voor meer informatie en het reserveren van kaarten: www.theaterterra.nl/de-gebroeders-leeuwenhart/

Stefanie

Trailer: