Vrijdagavond 15 juni was de première van Voor de show, de afstudeervoorstelling van de vierdejaarsstudenten aan de MusicialAllFactory voor volwassenen. Een in totaal drie uur durende show, waar twee musicals werden neergezet met een andere stijl. De eerste helft werd Revue gespeeld, een bewerking van Foxtrot. Thema’s als homoseksualiteit en abortus kwamen aan bod. Na de pauze en het ombouwen van het gehele decor, konden de bezoekers genieten van Jazz. Een burleske voorstelling, gebaseerd op Chicago. Het thema spatte er van af: Circus. Met deze afstudeervoorstelling lieten zeven vierdejaarsstudenten, met hulp van eerste, tweede en derdejaarsstudenten, zien wat ze in huis hebben. “Het gaat erom dat de studenten hun eigen identiteit ontwikkelen en dat tijdens zo’n eindvoorstelling aan het publiek over kunnen brengen”, licht Saskia Smets toe, afdeling PR en communicatie van het Factorium. “Als ze straks het professionele podium mogen beklimmen, moet je opvallen met die identiteit.”

Voor de show begon heel ingetogen. Een man in een wit pak zittend bij een radio uit de jaren ’30, luisterend naar het nieuws van toen. De sfeer van Revue was meteen gezet; cabaretesk. Het kenmerkende showballet kon natuurlijk niet missen en zorgde voor de overgangen tussen de scènes. Josien (gespeeld door Dorine Heijltjes), een meisje uit de provincie, komt in een pension in Amsterdam terecht. Een wereld van verschil zo in de stad. Ze krijgt een kamer in het pension dat wordt gerund door Mathilde. Daar verblijft ook een artiesten duo, bestaande uit Lisette (gespeeld door Pleun Akkers) en Jules (gespeeld door Edo Luijten). Zij doen zich voor tegenover de vader van Josien als haar leraar Duits en haar zanglerares. Een toepasselijk lied wordt gezongen, waarbij de intentie duidelijk naar voren komt; het Duits neemt het op tegen de zangles. Mooi om te zien en horen dat er over zulke simpele onderwerpen een lied wordt gezongen, dat qua tekst goed in elkaar steekt. Josien is een metamorfose ondergaan en ziet er met haar vos om haar nek en sierlijke jurk echt uit als de andere mensen uit de stad. Thijs, haar verloofde, vindt dat maar niks. Maar dat maakt Josien niet veel uit, ze is namelijk verliefd op Jules. Hij is, hoe Josien het subtiel probeert te omschrijven, anders geaard. Homoseksualiteit, een thema dat in het spel van de acteurs en in de nummers die ze zingen mooi wordt verwoord. Ze brengen het ‘schijn ophouden van de realiteit’ over op het publiek. Tot overmaat van ramp raakt Josien zwanger na een uitstapje met Paul, de vriend van Jules. Het nummer dat de vrouwelijke hoofdrolspelers en het ensemble zingen geeft goed weer hoe er in de jaren ’30 gedacht werd over zwangerschap: je moest van de dokter trouwen. Revue eindigt met Josien die geholpen wordt door Jules en Lisette om abortus te plegen en vanaf dat moment is ze vrij. Maar Nederland is dan niet vrij, de Tweede Wereldoorlog breekt aan. Deze gebeurtenis komt vaker voor in de voorstelling. Zo wordt er gebruik gemaakt van een projectiescherm waarop beelden uit de oorlog te zien zijn. Het mooie daarvan is dat het niet alleen beelden van die oorlog zijn, maar ook van de aanslagen en oorlogen die zich in de tegenwoordige tijd afspelen. De mengeling van toen, jaren ’30, is in balans met de tijd van nu, 2018. Dat is ook het gedeelte waar Revue voor staat en alles in voorstelling heeft daar iets mee te maken. De voorstelling staat als een huis. Iedere acteur speelt zijn of haar personage uit tot in detail. Een voorstelling waar de diepere laag geïntegreerd wordt in het karakteristieke spel, dans en zang van de studenten. Het valt niet te onderscheiden van een professionele musical.

Haico Berkelmans, derdejaarsstudent MusicalAllFactory, speelt Paul in de voorstelling Revue. Hij is blij met hoe de première verliep. “Ik loop op wolken, zo goed ging het. De technische doorloop en de generale repetitie gingen niet zo goed, maar door de energie van het publiek wordt je nog meer gemotiveerd om iets moois neer te zetten.” De studenten konden niet kiezen bij welke van de twee voorstellingen ze wilde spelen, ze werden gewoon ingedeeld. Maar Haico kon het niet beter treffen. “Ik ben heel blij om een verhaal te kunnen vertellen wat er toe doet. Een verhaal dat in alle tijden verteld kan worden.” Paul is een personage waar Haico zelf helemaal niet op lijkt. Haico moest voor zijn rol zelfs heel lang oefenen met het verlagen van zijn stem. Maar dat heeft hij er graag voor over: “Het is juist een uitdaging om iemand te spelen die totaal niet overeenkomt met mijzelf.”

Rustig achterover in je stoel leunen was er na de pauze niet bij. Jazz, de tweede voorstelling, knalde eruit met een grotere groep dansers en acrobatische trucjes over het gehele podium. De acteurs hadden uitgesproken kleding aan en flitsende make-up. Het thema circus was dan ook niet moeilijk om eruit te halen. De eerste klanken van ‘Al die jazz’ riepen meteen herkenning op van de musical ‘Chicago’. Wat opviel was dat de zangsolo’s van de acteurs door iemand uit het ensemble aangekondigd werden; een typerende manier dat zeker in de burleske stijl van de voorstelling past. Het verhaal gaat over Roxie Hart (gespeeld door Eva-Marijn de Vries), die haar minnaar doodschiet. Ze probeert hierbij haar goedgelovige man Amos ervoor op te laten draaien. Roxie droomt al haar hele leven van een carrière in de spotlight en gebruikt haar moord om deze een boost te geven. Nachtclubdanseres Velma Kelly (gespeeld door Diede Timmers) gebruikt ook haar moord als publiciteitsstunt en er ontstaat een strijd tussen hen. ‘Mama’ Morton (gespeeld door Christine Cacciapaglia – van Asselt) is oppermachtig in Chicago. Iedereen luistert naar haar en ze krijgt alles geregeld. Zo regelt ze ook de beste strafpleiter ooit, Billy Flinn (gespeeld door Hugo Buylinckx). Met zijn glitterjasje en sterke praatjes krijgt hij iedereen vrijgepleit. Een grappig element in de voorstelling komt wanneer Flinn een uithaal doet. De techniek zet die toon vast en hijzelf neemt ondertussen rustig een slok uit zijn glas water. Zulke grappige details komen gelukkig vaker voor in de voorstelling, dat houdt het verhaal luchtig. Zeker omdat het gaat over moord, hebzucht, overspel en verraad. De wereld is ordinair, dat was vroeger wel anders, is de diepere laag in het stuk. Dit wordt prachtig uitgebeeld door het ensemble dat in slow motion met elkaar vecht. Aan het einde van de voorstelling is Roxie alles kwijt en ze besluit om samen met Velma op te treden. Deze voorstelling is veel meer gericht op de showelementen. Het is groots, er gebeurt veel drama en ook aan het taalgebruik merk je dat het een uitgesproken voorstelling is. Natuurlijk is het wat hectischer en opgewekter dan de andere voorstelling, maar door de finesse waarmee de acteurs het verhaal hebben overgedragen, was dit niet storend.

Het tot stand komen
“In het tot stand komen van deze afstudeervoorstelling zitten vele uren”, vertelt Bram Reiniers, afdeling PR en communicatie van het Factorium. “Elke vrijdag komen de studenten hier op het Factorium om te repeteren.” En dat is knap, want het is een deeltijd opleiding en de meeste studenten werken daarnaast ook nog gewoon. Bram vertelt dat voor deze afstudeervoorstelling de studenten zelf op pad zijn gestuurd. “Ze moesten bijvoorbeeld met een beperkt budget de kostuums bij elkaar zien te krijgen. Ze zijn daarin heel creatief geweest om het toch voor elkaar te krijgen.” Regisseurs Annerieke Groen en André van Hest hebben de opzet van de voorstellingen bedacht en zorgden voor de eindregie. Maar naast de regisseurs en de begeleiding van de docenten op de opleiding, hebben de studenten de vrijheid gekregen om zelf de invulling aan de eindvoorstelling te geven. Ook de muzikale begeleiding van de voorstelling wordt live gedaan. Alles is tot in detail uitgewerkt.

Haico Berkelmans: “Als ik over Revue mag praten dan heeft Annerieke Groen bedacht dat de eerste helft vooral technisch en strak moest zijn. Waarbij het showballet de scènes openen en sluiten. Het tweede deel ging het puur op inhoud. De diepere laag naar boven halen en de thema’s aansnijden.”

Extra bijzonder dus dat studenten van de opleiding MuscialAllFactory volwassenen zo’n afstudeervoorstelling kunnen neerzetten, waarbij ze niet onderdoen voor de professionele musicals.
Lisa

Meer informatie: www.factorium.nl