In het kader van het Nederlands Theater Festival vond zaterdag 11 september 2010 in de Stadsschouwburg in Amsterdam de Sondheim Masterclass plaats. Negen jonge musicaltalenten grepen hun kans om les te krijgen van Frank Sanders. Tijdens deze stoomcursus musical zangvoordracht werd gefocust op het maken van verbinding tussen eigen persoonlijkheid en het repertoire. De deelnemers hadden de vrije keuze uit het Sondheim-repertoire (en Engels- of Nederlandstalig naar keuze) en hadden hun nummer vooraf ingestudeerd.

Deze masterclass werd gehouden op een bijzondere plaats in de Stadsschouwburg, nl. op het toneel van de grote zaal. Het publiek, dat uit ongeveer 20 mensen bestond, werd via de toneeldeur, door de coulissen naar het toneel geleid waar een aantal houten ‘kerkbankjes’ en een piano klaarstonden.

Frank Sanders hield een beknopte inleiding en verwees daarbij vooral naar het doel van de middag: tekstinterpretatie vanuit de eigen persoonlijkheid en beleving. Het ging vanmiddag niet zo zeer om zangtechniek, maar om subtiele interpretatie, en dus niet om het grootse, galmende en beltende gebeuren zoals bijvoorbeeld in de musical Joseph. Deze laatste opmerking maakte Frank Sanders met een dikke knipoog naar een van de acteurs uit het Joseph-ensemble, die in het publiek zat.

Nummers die voorbij kwamen waren o.a. Being Alive (uit Company), Another Hundred People (eveneens uit Company, in het Nederlands), I Remember (Evening Primrose), The Miller’s Son (uit A Little Night Music), Send In The Clowns (ook uit A Little Night Music) en de Nederlandse vertaling van Allard Blom van On The Steps Of The Palace (Into The Woods).

Het was boeiend om te zien hoe de deelnemers hun eerste versie vertolkten, zoals zij die zelf hadden ingestudeerd, en hoe vervolgens de interpretatie en de uitvoering stapsgewijs groeiden aan de hand van de dialoog tussen Frank Sanders en de student. Tegelijkertijd werd natuurlijk ook duidelijk wie van de deelnemers in staat bleek de gegeven aanwijzingen snel op te pikken en om te zetten in zichtbaar en hoorbaar resultaat, en wie daar in mindere mate in slaagde. Even dreigde de laatste deelneemster wegens het uitlopen van de masterclass, en dus tijdgebrek, tussen wal en schip te raken, maar ook zij kreeg haar kans alsnog nadat het hele gezelschap zich (en de piano!) naar de Pleinfoyer had verplaatst.

Frank Sanders sloot de middag af met een dankwoordje aan iedereen en zei dat hij graag, voor wie wilde, een vervolg wilde organiseren om de behandelde nummers verder uit te diepen.

Ondanks dat het door de hardhouten bankjes een flinke zit was van een paar uur, was het een hele interessante en leerzame middag, niet alleen voor de deelnemers, maar ook voor de overige aanwezigen. Voor mij persoonlijk betekent het in ieder geval dat ik de vanmiddag behandelde nummers in de toekomst weer met andere ogen ga bekijken en beluisteren, te beginnen morgen bij mijn bezoek aan Into The Woods.

Stefanie